De afgelopen weken heb ik me dagelijks verheugd over de lage opnamecijfers van het RIVM. Waar ik eerst bang was de bij een versoepeling het virus zo weer terug was, blijk ik ongelijk te hebben. Heerlijk dat mijn sombere vermoedens niet uitkwamen.
Wel sloot vandaag de eerste basisschool de deuren, omdat ze vermoeden dat het virus rondgaat. En als ik zie hoe verheugd alle pubers elkaar weer in de armen vallen, buiten het schoolterrein, hou ik daarvoor mijn hart vast. En dan hebben we het nog niet gehad over de mensen die op de Dam stonden.
Toch vind ik niet dat scholen, het RIVM of Halsema verantwoordelijk zijn als er een nieuwe uitbraak komt. Want iedereen heeft nu echt wel een keertje uitleg gekregen over de spelregels. Wie zich daar niet aan wil houden, is zélf verantwoordelijk. Als jij besluit om als nummer 4579 aan te sluiten op een overvolle Dam, ligt dat besluit niet op het bordje van een burgemeester.
Wij blijven wel voorzichtig. Dus ja, ze gaan naar school en spelen buiten met vriendjes en vriendinnetjes. Puber mag vrijdag voor het eerst ook een dagje de klas in. Die haat aanrakingen en nabijheid, dus die komt daar wel virusvrij doorheen.
Op een terrasje zitten of uit eten, daar heb ik nooit de lol van ingezien. Op vakantie gaan is wel aardig, maar nu hoef ik een jaartje niet. Het is jammer dat we niet naar de schouwburg kunnen om 'Lampje' te zien, maar ik kan prima zonder bioscoop, concert of voorstelling.
Man werkt nog tot september bijna volledig thuis, omdat er niet genoeg werkplekken zijn. Ideaal: geen reistijd en soms zorgt hij even voor de kinderen als ik even weg moet.
Familie zien, dat doen we nu weer wel. Bij voorkeur buiten en zonder geknuffel. Maar het is heerlijk om elkaar weer in het echt te zien. Nu maar hopen dat een nieuwe uitbraak uit blijft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten