Corona op je verjaardag

Vorige week was feest: verkiezingen en ik had genoeg stemmen om in de gemeenteraad te komen. Natuurlijk was ik bij de verkiezingsavond, waar de zetels steeds heen en weer sprongen tussen de partijen. Uiteindelijk waren we helemaal blij met de uitslag.

Maar gisterochtend testte puber positief. Gistermiddag testte ikzelf positief. Vanmorgen testten man en kleuter positief. Tweede zoon heeft dezelfde klachten en gaat straks dus ook maar mee voor een pcr-test. Alleen dochter huppelt nog rond, de rest is ziek.

Morgen zou tweede zoon voor het eerst in drie jaar zijn verjaardag groots vieren. Hij werd 10 tijdens een lockdown. Hij werd 11 met strenge maatregelen. Nu zou hij eindelijk kunnen trakteren en feest vieren en familie uitnodigen. En nu is hij ziek.

Natuurlijk vieren we het later alsnog. Maar het verdriet is groot.

Verkiezingen: hoera!

Morgen is het feest: verkiezingsdag! Gelukkig mogen we al twee dagen eerder stemmen, maar woensdag is ook de uitslagenavond.

Ja, ik sta op een verkiesbare plek van de beste partij, met een tof team en goede standpunten. Ik hoop heel hard dat ik in de raad kan gaan werken aan een betere stad voor iedereen.

Maar mijn belangrijkste punt is: ga stemmen. Als je dankbaar bent voor vrede en democratie, als je tegen een dictatuur bent zoals in Rusland, laat je stem dan horen. 

Als je niet weet op wie, vul dan een kieswijzer in. Kijk eens op de lijsten of je iemand kent. Of bedenk wie er positief of negatief in je plaatselijke krantje stond.

Landelijke politiek staat los van jouw plaatselijke standpunten. D66 in jouw dorp heeft niks te zeggen over euthanasie in het bejaardenhuis. Maar wel over een nieuw schoolgebouw. De VVD bepaalt niet de hoogte van je uitkering. Maar wel wat voor huizen er gebouwd worden.

Plaatselijke partijen hebben soms een lange traditie en goede mensen. Of ze hebben 1 standpunt en ruzie, of iets daar tussenin. Daar ben je snel genoeg achter. Hebben ze een lange kandidatenlijst, dan zijn ze meestal beter dan met 2 kandidaten, bijvoorbeeld.

Wat je ook vindt, welke standpunten je ook hebt, ga in ieder geval stemmen. Mijn opa zei altijd: anders mag je vier jaar niet meer zeuren!

Stil van

Het is even stil hier. Geen grootse berichten over alles wat weer mag en kan. We leven intensief mee met de bevolking van Oekraïne, waar ik ooit te gast was. En ik bid voor de moeders in Rusland, die hun zonen verliezen. 

Ik kan niet in de toekomst kijken, maar ik denk wel dat voedsel en energie veel duurder gaan worden. Stel dat Rusland in Europa grote hack-operaties uitvoert, dan kunnen we problemen krijgen met gas, water en elektriciteit. Dus probeer ik bescheiden voorraden aan te leggen van water, lucifers, kaarsen en voedsel.

Daarnaast kost mijn werk veel tijd en energie. Er is dus weinig tijd over om aan mijn blog te denken. Zeker als het ook nog eens vakantie was voor de kinderen. 

Ik kijk vaak naar de foto in ons huis van de oudste boys bij het huis van Corrie ten Boom. 'Het beste komt nog', staat erop. Dat was haar lijfspreuk, ook in de concentratiekampen. Daar houd ik me nu ook maar aan vast. Er komt een hemel én een nieuwe aarde, met vrede.