Vaccinaties voor mijn dochtertje

Dochter heeft bijna twee jaar permanent antibiotica gebruikt. Sinds de corona maatregelen kan ze zonder. Afstand houden, school dicht, handen wassen, thuis blijven bij klachten: het doet wonderen tegen allerlei ziekteverwekkers. De laatste zes weken is ze weer continu ziek of halfziek, want er wordt volop versoepeld. Negatief getest betekent naar school, dus er gaat weer van alles rond. 

Als een klasgenoot een beetje hoest, is dochter een week aan het hoesten. Niemand weet wat de impact van corona op haar is. Maar rekening houden met mensen met een zwak immuunsysteem is voor sommigen teveel gevraagd. Rondlopen met andere besmettelijke ziektes lijkt weer normaal.

Zoals een moeder op school gisteren zei: 'Al die virussen zijn juist goed voor de weerstand, dus als ze daar niet tegen kan, hou je haar maar thuis. Ik ga me echt niet laten vaccineren voor een ander. Dat doet iedereen zelf maar, die daarin gelooft.' Het punt is juist dat dochter 8 is. Dan moet ik haar jaren thuis houden tot ze gevaccineerd is of corona voorbij is. Daar komt bij dat haar afweerstoffen na vaccinaties soms weer verdwijnen, zodat de vraag is of een vaccinatie haar voldoende beschermt.

Weerstand is trouwens specifiek: afweerstoffen tegen kinkhoest helpen bijvoorbeeld niet tegen polio. Je kunt tegen alles weerstand opbouwen, door alle ziektes te overleven of vaccinaties.  Weerstand opbouwen is dus niet hetzelfde als je immuunsysteem supersterk maken. Je kunt ziektes uitroeien, zoals de pokken, maar niet door ze te laten rondgaan tot iedereen het gehad heeft. Dat duurt te lang, waardoor het virus kan muteren en een nieuwe ronde nodig is. Vaccineren en laten uitdoven werkt wel, als iedereen meedoet.

Ik heb vandaag eindelijk mijn eerste vaccinatie gekregen. Even afwachten nog of er bijwerkingen zijn, maar ik ben erg gelukkig! Laat je alsjeblieft prikken. Als het niet voor jezelf is, dan voor mijn dochter en alle kinderen met een zwak immuunsysteem!

Moed verzamelen en gewoon beginnen

Het is zo'n beetje het thema van deze weken, moed verzamelen en dan maar de eerste stap zetten. Zowel voor mij als voor puber.

Puber stond er niet zo goed voor. Tenminste, hij beweerde zelf dat hij met een vier en twee vijven wel over ging, maar ik betwijfelde dat. We hebben nu voor sommige vakken een dure beker ijs als beloning ingesteld voor hoge cijfers. Na een 1 voor gym volgde een 8 voor Duits en een 8 en 10 voor Frans. Zijn onvoldoende voor Latijn is magisch opgeplust naar een 5.6. 

Puber heeft ergens moed verzameld en het licht gezien. Als hij zo doorgaat, heeft hij allemaal voldoendes op zijn eindlijst dit jaar!

Ik heb moed verzameld voor een bezoekje aan de huisarts. Daarna heb ik de dermatoloog bezocht. Over twee weken moet er een rare moedervlek weggesneden en dan nog een keertje de hechtingen eruit. De gynaecoloog staat ook gepland, maar dat duurt gelukkig nog even. Als je eenmaal begint, rol je blijkbaar vanzelf door dat ziekenhuissysteem. 

Oké, niet helemaal vanzelf, want de stress die het mij kost, is niet tof. Gelukkig was ik vandaag assertief genoeg om de co-assistent te weigeren. Ik hoef het mezelf ook niet te zwaar te maken. 

Nu nog moed verzamelen voor een meidenfeestje met 32 graden woensdag...

Therapeutisch winkelen

Deze week werd dochter ziek. Een klasgenootje snifte wat en testte negatief. Dochter snifte maandag, sliep daarna een nachtje bijna niet en was dinsdag echt flink ziek. Gelukkig heeft puber een stapeltje zelftest van school gekregen, dus dochter kon er mooi eentje lenen. Ze testte negatief, maar had wel een flinke verkoudheid, koorts, hoesten en drie beroerde nachten. 

Als dochter niet slaapt, komt ze ieder half uur even melden dat ze niet slaapt. Want ze heeft een nieuwe zakdoek nodig, er zit een mug, ze kan niet slapen, ze voelt zich zo beroerd, etc. Gek word ik ervan. We hebben alle strategieën al bedacht en toegepast, maar tot nu toe helpt alleen dat ik dan bij haar ga slapen. Ze snotterde nu zo erg, dat ik bij haar in bed ook nauwelijks sliep.

Donderdag zat ik er helemaal doorheen. Drie beroerde nachten, drie dagen twee chagrijnige kinderen die elkaar niet verdroegen, drie dagen dat ik niet naar buiten kon en nergens aan toe kwam. Iedere keer als ik even in een onbewaakt moment op de bank ging liggen of op de wc zat, begon er iemand te blèren. Tel daar nog wat andere energievreters bij op en je hebt het plaatje compleet.

Donderdagmiddag kwam puber naar beneden: 'Mam, mijn volgende lessen vallen uit, dus zal ik een uurtje oppassen dat je even weg kunt?' Echt, ASS of niet, die jongen komt er wel. Strikje erom en in een gouden lijstje zetten. Ik goot mezelf vol koffie, gaf dochter de tablet op haar kamer en liet het drietal in harmonie achter.

Nadat ik mezelf twee weken geleden steunzolen kado had gedaan, toog ik donderdag dus opnieuw naar de dure schoenenwinkel. Ik zwijmelde bij mooie bloemetjesschoenen en koos toen dure degelijke Durea sneakers. Daarna verloor ik mijn hart aan bloemetjesslippers van Birckenstock en kocht ik die ook gelijk maar. Mijn moeder had altijd Birckenstocks in de zomer en ik haatte ze als symbool van degelijke gezonde burgerlijkheid. En zie, ze lopen zalig!

Daarna kocht ik mijzelf een nieuw boek met sonates voor de piano, inclusief de belofte om dagelijks te spelen. Ik zette het thuis zelfs op mijn to do lijstjes én ik heb er al lekker uit gespeeld. Ik vond een prikblok voor peuter en een extra kadootje voor dochter. Toen vond ik dat ik wel genoeg had geshopt en was ik helemaal opgeknapt. Thuis was iedereen al een heel uur gezellig en dat bleef zelfs nog een halfuurtje zo.

Soms kun je blijkbaar therapeutisch winkelen!