Allemaal pubers...

Vanmiddag stond ik bij de apotheek en was mijn pinpas weg. Peuterpuber zei: 'Die heb ik verstopt. Hij is thuis, in de vensterbank.' Het was nog waar ook. Tegenwoordig weet peuter van alles in huis waar het gebleven is. En dat kunnen bijzondere plekken zijn...

Onze kitten lijkt ook een puber. Als hij niet slaapt, verkent hij alle grenzen. Hij mag niet de trap op, dus zit hij nu steeds boven verstopt. Hij kan opeens op de (verboden) eettafel springen. En graven in de grootste plantenpot is ook een leuke activiteit. De hele dag hoor je dus iemand zeggen: 'waar is de poes' of 'nee poes'.

Overigens weet peuter altijd waar poes is en veiligheidshalve weet poes altijd waar peuter is.

Onze echte puber had woensdag een heuse melt down. De eerste sinds corona. Hij moest namelijk vandaag weer naar school. Met ASS is dat wel een uitdaging.

Dan merk je wel dat hij echt groot en sterk wordt. Van frustratie sloeg hij finaal door zijn gipsplaten muur heen. Oeps. Aan de andere kant (ook letterlijk) troostte hij nu zelf de geschrokken peuter en kon hij nu een paar uur later uitleggen waarom hij flipte.

Het leven is bepaald niet saai hier...