Eindelijk zwemles

Dochter heeft ruim een jaar op zwemles gezeten. Ze vindt zwemmen heerlijk en was erg blij toen ze mocht starten. Ze is motorisch best vaardig, dus de verschillende technieken kreeg ze goed onder de knie. Maar het zwembad was koud, zodat ze vaak eerder onder de douche werd gezet omdat ze helemaal blauw werd. Bovendien had ze de dag na zwemles meestal koorts, puur van vermoeidheid. Toen ze niet naar het diepe bad mocht omdat ze daar de overkant niet haalde, was ik er klaar mee. Dochter had niet de kracht om echt te leren zwemmen en hoewel we nog geen diagnose hadden, wist ik dat dit niet vanzelf goed ging komen.

In januari hebben we aangegeven bij het revalidatieteam dat dochter veilig moet leren zwemmen. Deze maand was het dan zover: observatie in het zwembad. We hoorden gelijk na afloop dat dochter inderdaad mag starten, direct na de herfstvakantie. Het is in een heerlijk warm bad, een kwartiertje rijden maar. 

De zwemjuf benoemde direct dat dochter 'ontzettend hypermobiel' is. Als ze op haar buik zwemt, kost het haar zoveel kracht om haar hoofd boven water te houden, dat ze bijna niet vooruit komt. Op haar rug gaat het beter gelukkig. De zwemles is individueel, dus een juf per kind. Zodra dochter aangeeft dat ze ergens pijn heeft, kunnen ze even stoppen of iets anders oefenen.

Het revalidatieteam kan niet beloven dat dochter een regulier ABC-zwemdiploma gaat halen. Maar ach, dat hadden we zelf al jaren geleden bedacht. Het doel van deze zwemles is dat dochter niet meer verdrinkt en hopelijk wat spierkracht opbouwt. De zwemjuf beloofde zo nodig zelf een papier te printen, 'want sommige kinderen vinden een diploma zo belangrijk.' De juf belde twee dagen later om te horen hoe het ging met dochter, of ze niet te moe was en geen koorts of oorontsteking kreeg. 

Alles voor het kind, met maatwerk en begrip: we gaan hier vast een prima tijd hebben!