dinsdag 21 januari 2020

Cito en toetsweek

Deze week verbaas ik me enorm over het verschil tussen mijn twee oudste jongens.
De puber heeft toetsweek en het schoolkind heeft cito toetsen.

De puber staat hier en daar een onvoldoende. Hij vergeet bij veel toetsen een deel van de stof te leren. Bij grammatica rijtjes leert hij bijvoorbeeld welke persoon welke uitgang krijgt, maar hij vergeet de vertaling te leren. Of hij ziet over het hoofd dat hij nog drie paragrafen moet kennen.
De puber wil na school eerst ontspannen, daarna iets leren zonder inspanning en dan gauw verder gamen. Iedere vorm van planning is hem volslagen onbekend. Dus schrikt hij zich kapot van het aantal nieuwe Duitse woordjes en begint hij er niet aan, want kansloos.
Met een hoop drama proberen we hem door zo'n toetsweek te slepen.

Onze tweede ligt nachten wakker van het idee dat hij zijn cito verprutst. In groep 6. Want ieder cijfer onder de 8 is een drama. Zijn werkstukken zijn ruim vóór de deadline af, zonder enige inspanning van ons.

Twee broers, maar een gigantisch verschil. Dat lijkt toch echt in de kinderen zelf te zitten. Blijkbaar is de invloed van opvoeding op planningsvaardigheid beperkt. Dan is het gebrek daaraan niet mijn schuld...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten