Vrijdag was het eindelijk zover: de elektrische fiets van dochter werd geleverd. Als verrassing brachten ze gelijk ook de rolstoel mee. (Oké, het zitkussen past niet, de rugleuning is verkeerd geleverd en de hoofdsteun ontbreekt, maar hij heeft wel wielen.)
Dochter was helemaal in de gloria. Drie buurmeisjes en een vriendinnetje keken toe. Die mochten om de beurt duwen of een rondje rijden op de fiets. Ze vonden de spullen allemaal prachtig. Om het te vieren kreeg iedereen een ijsje.
Gisteren is dochter op haar eigen fiets mee gegaan naar de winkel. Ze straalde zo! Vanmiddag wil ze een wandeling maken met de rolstoel. De wereld gaat voor haar open en ze kan niet wachten om daarvan te genieten.
Zelf vind ik het erg dubbel. Want ik ben blij voor haar dat ze nu zoveel vrijheid en zelfstandigheid krijgt. Maar je mooie meisje voor het eerst in een rolstoel zien zitten, breekt je moederhart wel even.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten