Na de diagnose wilde ik graag dat onze tandarts rekening kon houden met EDS. Want verdoving werkt vaak niet, kiezen hebben diepere groeven en tandvlees bloedt sneller. We hebben al wat gedoe gehad, met facturen die niet klopten enzo. Er was iedere keer een andere tandarts en niet iedereen was aardig. Nu belde ik dat we graag voortaan dezelfde tandarts wilden. De assistente vond het onzin. Bovendien, de tandartsen gingen iedere keer snel weg, dus ze kon toch niks beloven. Dat was voor mij de druppel: dan gingen wij ook snel weg.
Vandaag kwamen we voor controle bij de nieuwe tandarts. Tweede zoon ziet altijd groen van ellende vooraf. (Net als zijn moeder.) Hij zou zes gaatjes hebben, die niet gevuld hoefden, volgens de oude tandarts. De nieuwe tandarts kon ze niet vinden. Hij nam uitgebreid de tijd en was reuze aardig.
Tweede zoon kwam helemaal ontspannen thuis. 'Hij vertelt niet alleen eerst wat hij doet. Hij heeft uitgelegd hoe gaatjes beginnen én hoe ik dan moet poetsen. Hij is echt aardig!'
De tandarts heeft alles over EDS opgeslagen. Hij gaat op een andere manier verdoven, met speciale apparatuur. Ik geloof dat zelfs ik iets minder bang ga zijn in de toekomst...
Je hebt zelf ook EDS ?
BeantwoordenVerwijderenDe klinisch geneticus heeft bij mij ook wat dingen getest en ik voldeed aan de criteria. Bovendien is het flink erfelijk en zal dochter het dus via mij geërfd hebben. Maar officieel waren we alleen voor dochter, dus ik heb geen papiertje meegekregen. Maar verdoving werkt bij mij vaak niet, dus ik gok dat daar mijn tandartsangst vandaan komt.
BeantwoordenVerwijderenAls hEDS genetisch aan te tonen is, of als ik meer klachten krijg, kan ik alsnog langs voor een officiële diagnose. Dan nemen we tweede zoon ook mee, want die scoort ook erg hoog...
Ben je mooi klaar mee 😏. Bij mij moest de tandarts ook een paar keer bij spuiten. Ik voelde het vaag in mijn schouder. Logisch. Als je een drup inkt op een tissue of op een stuk karton laat vallen. Zo iets.
BeantwoordenVerwijderenJa, herkenbaar. Een paar keer spuiten en dan toch maar gewoon starten. Later heb je op de raarste plekken een verdoofd gevoel. Dieptepunt was toen ik (tijdens het boren) kermde dat het zo'n pijn deed en een tandarts zei: 'Dat geeft niet.' Ik kreeg een enorme paniekaanval en die angst zit nog diep.
BeantwoordenVerwijderenIk snap nu door jou verhaal pas waarom ik die angst ook heb. 😟 Afgeblaft te worden ;dat kan niet. Was op de eds fb pagina een vrouw die zei dat ze er niks aan over gehouden had. Want ze konden het ook niet weten. Kon ik me niet voorstellen.
Verwijderen