Allemaal naar school!

Na veertien jaar zitten nu eindelijk alle kinderen op school. Peuter heet vanaf nu Kleuter! Hij is nog geen vier, maar wel bijna, dus hij mocht gewoon starten vandaag. 

Tweede zoon stuitert al dagen door het huis. Hij ontploft als je naar hem kijkt en ligt iedere avond uren wakker. De nieuwe juf is niet zijn favoriet, dus hij vindt het erg spannend hoe het gaat dit jaar.

Dochter heeft nog steeds geen duidelijkheid welke dagdelen ze mag uitrusten. Juf kwam niet opdagen bij het overdrachtsgesprek voor de vakantie. Ze reageert al een week niet inhoudelijk op vragen per mail. Woensdag heeft ze pas tijd voor een kennismaking met ons. Dochter was om half vier vanmorgen wakker en kon niet meer slapen van de onrust. 

Het wordt een stevig gesprek woensdag. Als er dan geen goede oplossing komt, willen zowel de psycholoog als de revalidatiearts zich er tegenaan bemoeien.

Kleuter was het meest ontspannen van allemaal, nota bene op zijn eerste schooldag. Hij huppelde de school in, hing zijn jas op, koos een speeltje en ging braaf op zijn stoel zitten. Ik kreeg nog net een kusje en klaar. Toen ik zwaaide voor het raam, had hij het al erg gezellig met ons buurmeisje.

Ik keek erg uit naar deze dag. Er is een lijstje goede voornemens en een vies huis. Ik begon enthousiast en na drie kwartier was mijn energie op. Ach ja, ik neem gewoon ook veertien jaar de tijd om op te ruimen...