Onze tweedeklasser vindt het thuisonderwijs heerlijk.
- Hij zit prikkelvrij in zijn kamer met zijn koptelefoon op.
- Het rooster en dagprogramma is zeer voorspelbaar.
- Sociale interactie hoeft niet.
- Hij kan de klas op mute zetten en alleen de docent volgen.
- Toetsen zijn er voorlopig niet, dus de stress is flink omlaag.
Toch was hij er vandaag wel even klaar mee. Na twee weken in zijn kamertje voelde hij zich raar. Ik besloot dat hij een wandeling moest maken in de zon en tot mijn verbazing ging hij gelijk akkoord. Hij vroeg zelfs of peuter mee mocht!
Ook levert deze fase een hele stroom nieuwe moppen en filmpjes op over corona. Zo leuk dat hij ze snapt en met ons deelt.
Puber is zo relax, dat hij zelf grapjes kan maken.
Soms leidt dat tot verwarring. Hij: 'Ik heb vandaag online gym.' Ik: hahaha. Hij: 'Het is geen grapje!' Ik: 'O. Sorry, maar wat heb je dan?' Hij: 'Hokkie!'
Daarna bleek dat hij een opdracht moest doen met wc-rollen hooghouden. Broertje filmde en ze hadden samen de grootste lol. Zo is zelfs gym prima te doen.
Wat onze oudste betreft, mag de school wel online blijven werken. Tweede zoon mist zijn vriendinnetjes, maar verder knapt hij erg op zonder school. Dochter mist haar juf, maar heeft bijna geen buikpijn meer.
Ik vraag me deze dagen verbijsterd of hoeveel we onze kinderen eigenlijk aan doen door ze naar regulier onderwijs te sturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten