Lentelezen

Waarom zou je wachten tot de zomer om leuke boeken te lezen? Niets lekkerder dan in het zonnetje in de tuin zitten met een boek. Hierbij de boeken die ik de laatste tijd las, met een korte mening per boek. Het zijn dus zowel tops als flops. De kinderboekentips komen een volgende keer.

Ben je het niet met me eens? Of heb je nog prachtige boeken die ik vooral moet lezen? Laat het me vooral weten! Ik lees het liefst zo veel mogelijk en van alles, dus alle tips zijn welkom.

 

Realistische verhalen/non-fictie

- De Deventer moordzaak, Bas Haan. Leest als een trein en is erg verhelderend. Ik snap nu ook beter waar de tekenaar van de Volkskrant zijn inspiratie vandaan haalde voor de cartoon. Wie wil weten hoe Maurice de Hond te werk gaat, zijn genoeg parallellen te zien met het coronadebat. Aanrader!

- Min of meer opmerkelijke gebeurtenissen uit het leven van een treuzelaar, Cindy Hoetmer. Over een single dame in Amsterdam, die dagelijks iets opschrijft. Halverwege weggelegd en dat gebeurt me zelden. Suf, zonder plot, niks grappigs te ontdekken.

- Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween, Franco Faggiani. Langzaam verhaal, tegelijk fascinerend. Gaat over een Japanse hardloper en beschrijft ook de periode 1890-1980 ongeveer. Aanrader!

- Witte vleugels, zwarte vleugels, Sue Monk Kidd. Over witte vrouwen die streden voor de afschaffing van de slavernij en zwarte vrouwen die probeerden hun eigen leven te leiden. Ik leerde er stiekem veel van, omdat het een geromantiseerde biografie is. Het verhaal was vaak verrassend en soms meeslepend. Soms vond ik het lastig om mee te leven met de hoofdpersoon, maar beslist de moeite waard.

- Lichter dan ik, Dido Michielsen. Ik heb de eerste honderd bladzijdes mijn best moeten doen om door te lezen. Het verhaal over een Javaanse vrouw in een koloniale samenleving is beslist informatief. Maar ik werd een beetje moe van het gekunstelde vertelsysteem. Bovendien kreeg ik steeds het gevoel dat ik vooral iets moest leren en dat daar een romansausje overheen was gegoten; daar kreeg ik jeuk van. Als je meer over dit onderwerp wilt weten, is het een prima boek. Maar leuk, meeslepend of ontspannend is het niet.

- Wij slaven van Suriname, Anton de Kom. Schandalig dat dit geen verplichte kost was tijdens mijn VWO of mijn studie Nederlands. Eigenlijk moet iedereen dit lezen, maar niet voor het slapengaan. 

- De ontdekking van Urk, Matthias M.R. Declercq. Fascinerend boek over de diepere lagen van Urk, vol geloof, drank, drugs en geschiedenis. Ik heb het achter elkaar uitgelezen.

- De weg naar Cliffrock Castle, Josephine Rombouts. Een gezin loopt vast in Nederland, vooral op het onderwijssysteem, en vertrekt naar Schotland. Het leest heerlijk. Ik kan bijna niet geloven dat dit autobiografisch zou zijn. In ieder geval weet ik dat wij niet naar Schotland gaan; dan maar doorworstelen met het onderwijs hier... Aanrader!

Fictie

- Breng me terug, B.A. Paris. Als je een spannend leesboek zoekt om een tijdje in de zon te zitten, is dit een prima auteur. Ik las van dezelfde auteur ook 'Achter gesloten deuren' en 'De therapeut'. Inmiddels heb ik een hekel aan thrillers waarbij de detective een geniale man of tamelijk gestoorde vrouw is. Dit zijn fijne verhalen waarbij de oplossing níet van een reddende engel komt.

- De kaalvreter, Machteld Siegmann. Een onderduikkind groeit op en loopt jaren later vast op haar verleden. Er komen steeds meer herinneringen boven en langzaam wordt de verhaallijn duidelijker. Ik weet nog steeds niet goed wat ik er van vind, dus ik denk dat ik het nog maar eens lees. Lijkt me toch een aanrader.

- Camino, Graeme Simsion. Snoepje van de maand. Zoet, grappig, leest heerlijk, met verhaallijnen en een plot. Gauw lezen, zeker als je van wandelen houdt. Net als de Rosie-serie van dezelfde auteur overigens.

- De kliniek, Martine Kamphuis. Beter dan je vervelen zonder boek, maar je mist niks als je het niet leest. Ik las ook 'Alibi' van dezelfde auteur, waarna ik concludeerde dat ik de rest van haar boeken aan mij voorbij laat gaan. 

- Bernie Gunther serie, Philips Kerr. Ik ben inmiddels bij deel 7 en geniet nog steeds. Een aparte vent begon als politieman in Duitsland in de jaren dertig. Hij heeft zich verzet tegen het nazisme, daarna toch deelgenomen aan de oorlog en raakt daarna op drift door de wereld. In ieder boek heeft Bernie een nieuwe klus als detective, maar de verhaallijn van zijn leven knoopt de delen aan elkaar. Ik lees deze boeken niet echt voor het plot, maar wel voor het tijdsbeeld. Neem er goed de tijd voor en geniet, zou ik zeggen.

- Zondagskind, Judith Visser. Een slim bijzonder meisje groeit op en hoort pas als ze volwassen is dat ze autisme heeft. Ik kon niet stoppen met lezen. Erg knap geschreven. 

- Misleiding, Doggerland 1, Maria Adolfsson. Een Scandinavische detective. Met de gebruikelijke vrouwelijke detective-met-problemen. Soms heb je het gevoel dat je het allemaal al eens eerder hebt gelezen, omdat alle clichés in één boek zitten. Best een aardig boek hoor, maar na dit deel ben ik wel klaar.

- Nulpunt, Jorn Lier Horst en Thomas Enger. Ik weet niet waarom we overspoeld worden door Scandinavische detectives, maar dit is er ook eentje. Beter dan gebruikelijk, dus als je er eentje wilt kiezen, lees dan deze maar.

- De dood van Harriet Monckton, Elisabeth Haynes. Een moord, mogelijke daders en ingewikkelde liefdes. Maar omdat er steeds wordt gewisseld van perspectief vond ik dit een erg leuke versie. Zeker de moeite waard.

- Horen, zien, zwijgen, J.D. Barker. Een Amerikaans verhaal met een gruwelijke moorden. Het zit goed in elkaar, maar had van mij minder smerig gemogen. Niet onder het eten lezen, zeg maar. Minder horror dan Stephen King en minder achteloze doden dan Lee Child. Ik denk dat ik er nog wel eentje van deze auteur probeer.