Nu de zon weer lekker schijnt, probeer ik meer mijn holletje uit te kruipen. Onder de tien graden krijg ik na maximaal tien minuten buiten pijnlijke handen en voeten. Syndroom van Raynaud kreeg ik gratis bij EDS. Nu kan ik eindelijk langer wandelen of fietsen.
Ik werd erg treurig deze winter, van alle beperkingen door corona en EDS. Nu probeer ik weer leuke buitenactiviteiten te bedenken met ons gezin. Dat is best een uitdaging, met een peuter en een puber en een kind met weinig energie.
Zaterdag gingen we fossielen zoeken bij de Tweede Maasvlakte. Puber vond het zó stom, dat hij zelf regelde dat hij bij een oom mocht komen gamen. Ook prima. We namen de bolderkar mee voor dochter en hadden twee heerlijke uurtjes op het strand. Peuter ging geheel volgens verwachting per ongeluk in de zee zitten. En tweede zoon en ik vonden serieus fossielen!
Vandaag maakten tweede zoon en ik happy stones. Met acrylverf versierden we stenen die we op het strand verzameld hadden. Had ik gelijk een wandeldoel voor vanavond: stenen op mooie plekjes leggen. En morgen weer een rondje lopen, om te kijken of ze gevonden zijn.
Ik hoop dat we de komende tijd vaker dit soort dingen kunnen doen, want ik knapte er erg van op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten