'Stomme relschoppers, zo duurt het nog langer voor we naar school kunnen!' Als een tienjarige dit snapt, kun je het niveau van de relschoppers redelijk inschatten.
Van weeromstuit had ik thuis vier relschoppers. Puber verknalde zijn wiskundetoets. Hij was in tranen en wilde Frans en Natuurkunde niet meer doen. Want nu was toch zijn hele jaar verloren en het heeft allemaal geen zin meer. Ik heb gepraat en beloofd en getroost. Toen gingen zijn laatste toetsen gelukkig toch redelijk.
Tweede zoon huilde overal om, gaat als een slak door de dagen en moet enorm gemotiveerd worden om wat dan ook te doen. Want als de school al open gaat, moet hij vast snel weer dicht. Gelukkig mocht hij vanmiddag even naar een vriendinnetje, waarna hij opgevrolijkt thuis kwam.
Dochter had gisteren bij een vriendinnetje gespeeld. Vanmorgen wilde ze niet uit bed en kon ze nauwelijks schoolwerk doen. Het rekenwerk is meer dan een jaar onder haar niveau, want maatwerk levert juf niet. Ze huilde vanmorgen van frustratie en ik schrapte 75%. Uiteindelijk trok ze vanmiddag een beetje bij.
Peuter speelde vandaag niet zelf, maar bemoeide zich continu met iedereen. Dodelijk. Ten einde raad heb ik Pluk van de Petteflet gepakt. Hij luistert ademloos en we hebben inmiddels Langhors en de portier al gehad. Ik knapte er zelf ook fijn van op!
Vanavond staan de Minpins van Roald Dahl en Kruistocht in spijkerbroek nog op het programma. Daarmee lijm ik mijn relschoppertjes zodat ze braaf gaan slapen als hun avondklok ingaat.
Ik vermoed dat de relschoppers buiten niet kunnen lezen. Misschien dat iemand ze Oorlogswinter of het dagboek van Anne Frank kan voorlezen, om uit te leggen hoe dat zat met de avondklok en democratie enzo?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten