EDS/HSD en schoenen kopen

Dochter heeft ontzettend smalle voetjes. Bij ongeveer alle winkels vallen de schoenen die in de juiste lengte zijn, spontaan van haar voeten. Dus zijn wij min of meer veroordeeld tot de hele dure schoenenzaak. Ze zijn daar reuze aardig, begroeten ons allerhartelijkst en doen hun uiterste best. Dochter heeft daar meestal keus uit drie paar schoenen, als we aan het begin van het seizoen zijn. Ze kunnen soms nog in een ander kleurtje besteld worden, maar dat is het wel zo'n beetje.

Vorige week zijn we naar de revalidatiearts geweest die gespecialiseerd is in voeten. Dat viel niet mee. Dochters voetjes zijn zoooo slap. Ze kunnen alle kanten op, zakken diep door en staan naar binnen. Haar knieschijven bleken niet goed in de kom te zitten. (Dus daarom heeft ze steeds pijn!) Haar knietjes staan verkeerd en haar bekken staat gekanteld. Er valt voor deze smalle voetjes niet voldoende steun te behalen met steunzolen in gewone schoenen. 'Het zijn alleen botjes, zonder vet en zonder samenhang.' Dus moesten we aangepaste schoenen.

We konden gelukkig dezelfde dag nog naar P.enders. Er is gemeten, er zijn mallen gemaakt en nog zo wat. Vooraf konden we op twee websites kijken welke modellen we leuk vonden. Dochter maakte een lijstje, van schoenen die zij mooi vond. In de winkel lieten we het lijstje zien. Er bleef welgeteld één paar over wat smal genoeg was. We mochten kiezen uit blauw of bruin. Nu ruim een maand wachten en dan hopen dat ze mooi zijn en zes maanden goed blijven.

Een paar dagen later vertelde ik iemand dat dochter nu aangepaste schoenen krijgt. 'Ach, wat sneu. Dan kun je ook nooit meer leuk samen shoppen voor schoenen.' Zo had ik er nog niet naar gekeken. Ik geloof niet dat ik ooit leuk voor schoenen heb geshopt. Dochter kan sowieso niet shoppen, want na twee winkels moet ik haar dragen. Na een halfuurtje ziekenhuis en een halfuurtje schoenenzaak, heeft dochter die middag bijna drie uur in bed gelegen. Dat vind ik pas sneu.