Maandag had ik een vergadering. Keurig op 1,5 meter afstand, gepoetste tafeltjes en overal handspray. Halverwege was er een pauze, waarin 100 man in een kleine ruimte koffie en thee kreeg en mocht feliciteren. Niemand die afstand van mij wilde houden. Als je mij een elleboog wilt geven, kom je veel te dichtbij. Het voelde zo fout.
Gisteravond ging mijn man uit eten voor iemands afscheid. Binnen, zonder voldoende afstand, met minimale ventilatie. Halverwege vertelde het feestvarken dat zijn zoon bij hem thuis in quarantaine zat, met corona. Ja, eigenlijk moest hij dan binnen blijven, maar hij had al één vaccinatie en het was zijn afscheidsfeest. Het voelde zo fout.
Vanmiddag kwam tweede zoon thuis uit school en vertelde hij dat ze met alle groepen 7 uit de omgeving naar een middelbare school zijn geweest. Ze gingen beeldende vorming doen, zingen en sporten. We zijn niet vooraf geïnformeerd, hij gaat sowieso niet naar die school, het zijn activiteiten met meer risico én met honderden kinderen door elkaar. Het voelde zo fout.
Vanmorgen las ik dat kinderen onder de 13 niet meer getest hoeven. Ook mogen ze mét klachten en ongetest naar school. Wij moeten nog een hele week. Ga ik mijn kinderen die week thuis houden of nemen we het risico? En gaan wij deze zomer alleen buiten veilige activiteiten doen?
Waar is de solidariteit gebleven in ons land? Wil werkelijk niemand rekening houden met mensen die niet gevaccineerd kunnen worden en/of niet ziek willen worden? De vrijheid van anderen botst met onze veiligheid en gezondheid.
Als de regering alles vrij geeft en zwakkeren opgeeft, is dat geen reden om dat ook te doen als individuele burger. Lieve mensen, gebruik je gezond verstand. Draag goede mondkapjes als afstand houden niet lukt. Laat jezelf en je kinderen testen bij klachten (of doe een zelftest) en houdt rekening met anderen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten