Het is zo'n beetje het thema van deze weken, moed verzamelen en dan maar de eerste stap zetten. Zowel voor mij als voor puber.
Puber stond er niet zo goed voor. Tenminste, hij beweerde zelf dat hij met een vier en twee vijven wel over ging, maar ik betwijfelde dat. We hebben nu voor sommige vakken een dure beker ijs als beloning ingesteld voor hoge cijfers. Na een 1 voor gym volgde een 8 voor Duits en een 8 en 10 voor Frans. Zijn onvoldoende voor Latijn is magisch opgeplust naar een 5.6.
Puber heeft ergens moed verzameld en het licht gezien. Als hij zo doorgaat, heeft hij allemaal voldoendes op zijn eindlijst dit jaar!
Ik heb moed verzameld voor een bezoekje aan de huisarts. Daarna heb ik de dermatoloog bezocht. Over twee weken moet er een rare moedervlek weggesneden en dan nog een keertje de hechtingen eruit. De gynaecoloog staat ook gepland, maar dat duurt gelukkig nog even. Als je eenmaal begint, rol je blijkbaar vanzelf door dat ziekenhuissysteem.
Oké, niet helemaal vanzelf, want de stress die het mij kost, is niet tof. Gelukkig was ik vandaag assertief genoeg om de co-assistent te weigeren. Ik hoef het mezelf ook niet te zwaar te maken.
Nu nog moed verzamelen voor een meidenfeestje met 32 graden woensdag...
Dat zijn ook allemaal wel lastige dingen. Ik kan me je stress voorstellen. Maar je bent wel heel goed bezig als ik dat zo lees!
BeantwoordenVerwijderen